De week van: Silke Dijkstra

Maandag 6 februari

De week is begonnen, ik ben laat thuisgekomen omdat ik de zoveelste wereldreis heb gemaakt vanuit Friesland. Tijd om te gaan slapen... dacht ik. Hoe kan het ook anders de avond voor de wintersport, belanden we in de hut. Want hutplicht is wel bekend bij In Duplo’ers en ik geef er elke keer weer aan toe.

Dinsdag 7 februari

Hier was hij dan, DE wintersport zou vandaag aftrappen. Echter, zoals velen me kennen, had ik nog niks ingepakt en voelde ik me minder fris dan ik had gehoopt na gisteren. Toch stond er om 11:00 weer een vergadering gepland met mijn geliefde commissie. Na een gin-tonic was het dan toch echt tijd om samen met Jochem naar de bus te gaan. Om 18:00 stonden we met zijn allen, enthousiast met de bergen al in onze gedachtes, aan het begin van een twaalf uur durende busreis.

Woensdag 8 februari

Vroeg in de ochtend arriveerde de bus in Prapoutel. Waarna we allerlei informatie kregen over ons huisje. Natuurlijk werd ik als verantwoordelijke gekozen, echter werd die verantwoordelijkheid mij snel ontnomen door Jasper, Jasmijn, Tijmen en Yara (huisje Clé) nadat ik binnen de eerste minuten onze sleutel was kwijtgeraakt. ‘s Ochtends begonnen ook de lessen, Tijmen, Lian en ik gingen met volle moed aan onze snowboardles beginnen, waar we er al vrij snel achter kwamen: ‘Snowboarden is letterlijk alleen vallen en opstaan’. ‘s Avonds was het dan zo ver, de openingsborrel! Echter nog geen biertje voor mij, want een deadline moest getypt worden, na het inleveren van een matig 6’je was het gelukkig tijd om te eten. Pizza stond op het menu voor ons huis + Thijs, waarna het drinken kon beginnen. Natuurlijk was er ook een party geregeld, waar wij in vol enthousiasme aankwamen, fashionably late.

Donderdag 9 februari

‘s Ochtends weer vroeg uit de veren, want de volgende les stond om de hoek. Na weer een ochtend vallen en Lian en Tijmen die ineens wel konden snowboarden was de lunch iets waar ik me op verheugde, heerlijk boven op de berg (de eerste berg wel te verstaan). Om er in de middag achter te komen dat snowboarden eigenlijk best leuk is als je blijft staan. Donderdag was ook de dag dat we gezamenlijk uiteten gingen, met het Goldband-feest van die avond voor ogen. Dit resulteerde in Tijmen zijn sprankelende outfit. Opnieuw was ons huis fashionably late, maar hebben we wel de sterren van de hemel gezongen met nummers zoals: Noodgeval en Stiekem (met zang/dansbuddy Sam).

Vrijdag 10 februari

Vrijdag werd ik toch iets minder fris wakker, na heel wat gin-tonics en onherkenbare shotjes was ik zowel mentaal als fysiek gesloopt. Want ook mijn enkel (nog herstellende van een breuk) begaf het. Wat resulteerde in een dag in mijn bed en 4g opmaken. Hierdoor heb ik helaas de snowgames gemist, gelukkig zijn er genoeg foto’s gemaakt tijdens het sleeën om er toch van mee te kunnen genieten. Wel was ik aanwezig op de groepsfoto, wat helaas niet iedereen kan zeggen.

Zaterdag 11 februari

Helaas was het alweer de laatste dag, waar de 1 nog de biertjes drinkt op het terras, ligt de ander in de spa en zijn de echte strijders nog wat bergen aan het afgaan, waaronder ik. Echter was ik minder heldhaftig dan ik hier laat voordoen, Sam en Nienke kunnen vertellen hoelang het duurt om als snowboarder een groene berg af te gaan, ben verder heel goed hoor. Nog even een laatste lunch in het zonnetje en het was tijd om alles op te bergen. De reis was voorbij en met Prapoutel in mijn rug viel ik heerlijk in slaap.