Hoe heurt het eigenlijk, tijdens de feestdagen?

Studeren aan de Universiteit betekent voor velen van ons het verlaten van het ouderlijk huis. Het gestructureerde leven, het warme bordje van moeders en een opgeruimde slaapkamer worden achtergelaten voor een enigszins minder geordende manier van leven. In deze ontdekkingstocht zonder ouderlijk gezag komen de van thuisuit bijgebrachte manieren in het gedrang. Na een aantal weken in het Rotterdamse en met het einde van het jaar in zicht keren studenten huiswaarts voor de kerst. Het tafelen met familie vergt net wat meer zorg dan met huisgenoten en daarom biedt deze rubriek wederom uitkomst voor diegenen die opzoek zijn naar een gezonde dosis hoffelijkheid in het ruige leven van een Rotterdamse student. Met deze editie: Hoe hoort het eigenlijk tijdens de feestdagen?

Voor de spiegel. De kerstdagen zijn voor velen een reden om eens groots uit te pakken, een stijlblunder ligt dan al snel op de loer. Wat de mode is, is van tijdelijke aard en leest u maar in tijdschriften. Een kersttrui zal dus niet vermeld worden in het handboek der etiquette. Voor de dames is een rok altijd een veilige keuze, behalve de minivariant. Voor de heren een jasje, onderste knoop nooit en te nimmer dicht. Doe het jasje niet uit zonder toestemming van de gastheer of gastvrouw. Kleurrijke sokken worden afgeraden maar dit mag u gerust wat ouderwets te noemen. Wie de rest van de kleding stijlvol houdt, mag verrassen wanneer het aankomt op de sokken. Wie samen de deur uitgaat, moet het enigszins op elkaar afstemmen om niet gezamenlijk uit de toon te vallen. Een lekkere geur mag worden aangebracht maar niet te overdadig; “Een parfum dient u zeer zuinig te gebruiken, aangezien een mooi parfum kostbaar is komt die soberheid goed uit.” Wanneer er gegourmet wordt gaat deze regel in geen enkel geval op en mag er rijkelijk parfum gebruikt worden.

Voor de gelovigen onder ons. In het studentenleven zijn gelovigen een uiterst zeldzame soort maar aan het thuisfront belanden zelfs de meest overtuigde atheïsten wel eens in de kerkbankjes. De etiquette in de kerk zijn volgens het handboek vrij strikt. Naar de kerk gaat men om God te eren en niet om een particuliere modeshow te houden. Laat uw foute-kersttrui of glitterjurk dus nog maar even in de kast hangen. Zwaaien en wuiven doet men absoluut niet, zelfs niet naar Mijnheer Pastoor. Na al die jaren erg onder de indruk van de architectuur in het plaatselijke gebedshuis? “Doe dat op een tijd dat er geen dienst is, dan mag je kijken wat je wil”. Het is dus beter om vast te denken aan de tafelschikking en de kerk, ook dit jaar weer, links te laten liggen.

Voorafgaand aan het diner. Nog voor de eerste gang op tafel is gekomen moet men uiterst alert zijn. Gastheer en gastvrouw zitten te allen tijde tegenover elkaar, aan de rechterhand van de gastheer de eregastvrouw en aan de linkerhand van de gastvrouw de eregastheer. Als student zul je dus al snel aan de jongere kant van de tafel belanden. Hier zal de wijn minder rijkelijk zal vloeien ook al mag een toast alleen worden uitgebracht met een alcoholhoudende drank. Hopen op een mooie speech dus. Nadat er is getoast op iets of iemand moet u er op bedacht zijn dat er nog geen begin mag worden gemaakt aan het diner, het handboek zegt hierover het volgende: “Niemand begint met eten voordat de gastvrouw daarmee een aanvang maakt. Smakelijk eten hoort hierbij niet tot de goede manieren”. Houd je moeder, schoonmoeder, oma of tante dus extreem goed in de gaten wanneer je trek -zeg vooral geen honger-, hebt.

Voor onder de boom. Het geven van geschenken vraagt om zorgvuldige aandacht. Stel uzelf bij het geven van een geschenk altijd de vraag of u denkt dat de ontvanger het ook mooi zal vinden en ook daadwerkelijk gaat gebruiken. Mocht u de ontvanger minder goed kennen, houd dan ogen en oren geopend om zijn of haar wensen te ontdekken. Over smaak valt niet te twisten is dan ook niets minder dan een slecht excuus. Wanneer een presentje echter niet aan uw wensen voldoet, bedank dan als ontvanger altijd vriendelijk en met een lach op uw gezicht, een gegeven paard…u kent het wel. Een presentje kan in de meeste gevallen beter de juiste betekenis hebben dan een hoog prijskaartje. Wie het handboek der etiquette erop naslaat trekt de volgende conclusie; “Diegene die tijd en aandacht besteedt aan een presentje, weet hoe het hoort.”

Met de bovenstaande korte handleiding kunt u de nodige indruk maken op uw vrienden en (schoon-) familie. Als student zult u met de feestdagen de nodige opmerkingen naar uw hoofd krijgen maar in ieder geval niet over uw gevoel voor stijl, u weet nu immers hoe het heurt.

Sluiten