Activiteitenverslag: Actievenweekend!

Zaterdag 24 maart 2018: het Actievenweekend van In Duplo. Er is om 08:45 uur afgesproken op Rotterdam Centraal. Daar staan vrijwel alle actieven gekleed in de actieventrui. Voor sommigen is zo’n trui toch net iets te baggy. Arthur ging daarom voor de wat luxere uitvoering: overhemd-onder-actieventrui. De AC heeft zorgvuldig geheim gehouden wat er op het programma staat dit weekend. Is een tekort aan slaap door de spanning misschien de reden dat iedereen zo slaperig uit z’n ogen kijkt? Waarschijnlijk is het toch iets anders. De meeste koppies zijn wat zuur door het tijdstip, voor de gemiddelde student is wakker zijn op een zaterdagochtend een zeer zeldzame gebeurtenis. De één probeert zichzelf wat leven in te blazen door een Venti Almond Latte Macchiato te halen, de ander houdt het bij het eerste het beste bakkie pleur wat op zijn pad komt. Nadat ook de laatkomers zich bij de groep hebben gevoegd, kan het weekend echt gaan beginnen.

De treinreis naar Breda was een vlotte: voordat je goed en wel op je plek zat klonk de treinmachinist alweer over de intercom. Eenmaal aangekomen volgde een wandeling richting de fietsverhuur. We kregen een kleine glimp te zien van het om-10-uur-nog-niet-zo-bruisende centrum van ‘Kielegat’. Wist je trouwens dat je heel chill kan knuffelen met een kip? Dat en nog veel meer werd er besproken op weg naar de fietsenmaker annex -verhuur. De ene na de andere dure bolide werd de fietsverhuur uitgereden (als we de prijsstickers op de fietsen zelf moesten geloven in ieder geval). Inmiddels weet onder andere secretaris Patrick dat de kwaliteit van sommige fietsen toch wel wat te wensen overliet.

Dit jaar werd de titel ‘Actievenweekend’ erg letterlijk genomen. Het zou me niet verbazen als we zonder het te weten de Tour de Breda hebben gefietst. Af en toe raakte de kopgroep wat los van het peloton, maar aan het eind van de rit is iedereen veilig en wel aangekomen bij hotel Campanile. De kamers werden verdeeld, de spullen gedumpt en de fietsen wederom van stal gehaald want het was alweer tijd voor de volgende activiteiten. Etappe twee van de Tour leidde ons naar de befaamde hotspot Breepark. Met o.a. een Happy Italy, Kinepolis, McDonalds en last but not least ‘Vier Hoog’ zag je meteen dat het wat ging worden.

De actieven gingen in de weer met ballen, gaten en kegels: bowlen natuurlijk! Er wordt maar weer eens bewezen dat de gemiddelde In Duplo’er een flinke dosis competitiviteit bezit. Hoe goed of slecht je er ook voor staat, toch nog even willen winnen van de ander zit blijkbaar in het In Duplo-bloed. Onder het genot van een frietje en een bitterballetje worden de resultaten gevierd (of het verdriet weggegeten).

chzyh0vHkEiKIbUpxRRUPFeyn0aoQSMUoV0shxyHDyg-9QmdMc4WMTR5WCa5k1UggrzqGQVGtyh0vVFUAtswlqPoL2nfq9k5Q-pK664wA39sw9lV7mREvP3sceXQKaeJn6gHHFNl

Hier stopt de activiteit echter nog niet. Het kind komt in eenieder naar boven bij het horen van de volgende woorden: we gaan lasergamen. De harnassen gaan aan en de lichten uit, tijd voor actie. Zelden heb ik een groep jong volwassenen zo fanatiek zien schieten, rennen, kruipen en schreeuwen als toen. De tactieken liepen uiteen, van ‘campen in een hoekje’ tot ‘ren je rot en schiet ze allemaal kapot’. Eén ding was zeker: na afloop kwam je erachter dat jij en je teamgenoten elkaar doodleuk meerdere keren hadden geraakt. Van je vrienden moet je het hebben zullen we maar zeggen.

emJBjVLXb1btDWwBw6jw7QzQSyiWQaC77pWLnG37-Q503tw3JmqhEbvcXYpXAeWsXOrLB-jTy3njoT4t1G_1rfOlsMnsw2rEKquZvOTVnyeDMGFLRcWlI550Dm0wytOaHOCZjV81

Na al deze inspanning was het tijd om Breda wat beter te gaan verkennen. Een speurtocht die je langs bezienswaardigheden als het Begijnhof en de kleinste en onopvallendste kerk ooit (de Lutherse Kerk) bracht bijvoorbeeld. Centrum Breda werd aan de hand van originele vragen en antwoorden verkend, terwijl er zelfs nog wat zon werd meegepakt. Als je erin slaagde je veel te kleine sleuteltje niet in de afvoergoot te laten vallen - gelukkig had een lieve lokale kledingverkoopster een haakje - werd het tijd om uit te rusten en dan eindelijk te genieten van een goede lunch. Met een mooi terrasje buiten en hippe schommelstoelen binnen bracht de Happy Tosti uitkomst.

 mJdiSMW-fPJbJOy1bfAI6r-dwNl5xcmJq28AQc6cnOnTu5e7k3BTwUtLw4rI8ETmpm-3ZhPGiFNonWzd8AlfVMYCK71yuon3sr_T7BnZ53ioA1ScbcikyQIWw7OTDOB2m57lXN55

Langzaam maar zeker vertrok de zon weer achter de wolken: een mooi moment ook voor de actieven om weer verder te trekken. Even snel heen en weer naar het hotel om op te frissen voor ‘de avond die je wist dat zou komen’. Het begon bij de meest oer hollandse tent in heel Nederland: ‘Den Boerenstamppot’. Alleen de naam al. Ook hebben ze geen website, wel een telefoonnummer dat niet werkt, de telefoon is namelijk stuk. Ken beur’n zullen we maar zeggen. Voor een veel te schappelijk bedrag had je veel te grote porties voor- hoofd- en nagerecht, bereid en bezorgd door echte Brabanders. Wat wil je nog meer? Slagroom, alles kan namelijk met slagroom. Zelfs als er een hard stukje in zit.     

De buikjes waren rond en de klok sloeg half acht, tijd voor pils. Open bar pils welteverstaan. De actieven wierpen zich gretig op de open bar in de afgehuurde ‘Skybar’. Douwe nam het er meteen van en speelde een hele bus en vier glazen bier uit binnen het eerste kwartier. De rest van de avond zou ik willen omschrijven als ‘borrel meets cantus’, maar dan beter. Alle klassiekers kwamen voorbij, de keeltjes werden schor gezongen en vervolgens weer gesmeerd voor het volgende nummer. Helaas komt aan elke open bar ook weer een eind. Elk nadeel heb echter z’n voordeel, een verdieping lager konden de drankjes en dansjes worden ingezet in het nachtleven van Breda. Een nacht zo denderend dat mijn oren er nog steeds van suizen… (hoop wel dat dit binnenkort nog weg gaat). De prijs voor de origineelste openingszin gaat naar: “Ik studeer geneeskunde en wil je even onderzoeken”.

Ook dit jaar viel er een gewonde op het actievenweekend. Tijdens de barre terugtocht na het uitgaan sloeg het noodlot toe. De remmen van de secretaris weigerden mee te werken en Patrick stortte ter aarde. Gelukkig zat het grootste deel van het weekend er al op.

Na een korte nachtrust ging de wekker en was het tijd voor de brakke brunch in Breda. Enerzijds de perfecte gelegenheid om de nacht nog eens door te nemen, anderzijds om in stilte te genieten van het eten. Ondertussen had de AC tijd om in te schatten hoe de actieven er aan toe waren. Ze waren scherp als altijd en voelde dat er niet veel animo was voor het Bierreclamemuseum, dus werd er besloten dit te schrappen.   

Het zonnetje liet zich wederom zien, waardoor het goed toeven was op de terrassen op de Grote Markt. Rustig uitbrakken was er niet voor iedereen bij, de roeping van de Gulden Draak 9000 was te sterk.

 UBp6ady3ZjOTToEwMWi2fHzgHCgr_XdxeVktZSOBQyt90l8Sm3nBu4nMXTahuzK19PQJDtQ4bjPmCbTFEZnOOPELG48XNU-aMD0rwqZ9S_Iv4VWtXraelvbgXtpIXoB9p_AL2Nei

Het einde van het actievenweekend brak aan en langzaam maar zeker verplaatsten we ons naar het station. Een zeer geslaagd weekend waar nog lang aan gedacht zal worden. Bij deze: een groot compliment voor de AC!

                                                     skpGZR9ZJsYeRKJW6mN6ioDrIhURABi8SP3tMaDR5F8qROhaTg3Gc5t6HQqIQUqgfM2lyBs6534cq6eygI9u75P-b87rWPnVDWOJvQ_WcjXyqTLfAaeOJdb9ldKbUuV23QQfs-Or

Sluiten