De lessen die we kunnen leren van Suitsupply

_{Bron foto: Suitsupply}

Suitsupply heeft – zoals eerdere jaren – weer een spraakmakende reclame gelanceerd. Weinig reclames zullen zo’n maatschappelijk debat weer op gang hebben geholpen. De reclameborden met zoenende mannen hebben we allemaal gezien en daar werd niet altijd even positief op gereageerd.

Bushokjes werden kapot gegooid met stenen of beklad met graffiti en de social media accounts van Suitsupply verloren duizenden volgers. Wat zegt deze reactie over de acceptatie van homoseksualiteit? Zijn wij echt zo geëmancipeerd als we denken, of is dat maar schijn?

Nederland is zeker vooruitstrevend op het gebied van homo-emancipatie in de afgelopen twee decennia. Zo werd hier als eerste land ter wereld het homohuwelijk goedgekeurd en hebben wij de massaal bezochte GayPride. Ook haalden Pechtold en Koolmees de internationale pers, omdat ze uit protest hand in hand liepen op het Binnenhof. En Nederland is in vergelijking met de wereld één van de meest homovriendelijke landen. Toch is ‘in vergelijking met’ niet een reden om op onze kont te zitten en niks meer te doen aan het verbeteren van de homo-acceptatie. De woede die Suitsupply over zich heen heeft gekregen, laat zien dat er nog veel werk aan de winkel is, maar wat is dan de juiste manier om meer acceptatie te kweken?

Volgens mij zit het met mijn acceptatie wel goed. Ik fietste langs de posters zonder na te denken en van mij mogen mensen doen wat ze willen. Natuurlijk zijn in openbare ruimten hiervoor wel grenzen, ook voor hetero’s. Een knuffel, hand in hand lopen of een zoen is helemaal prima en vind ik niet vies, maar als ik zit te eten moet er naast mij geen halve vrijpartij bezig zijn. In dit soort gevallen maak ik ook geen onderscheid tussen homo’s en hetero’s.

Ik hoor echter vaak mensen het volgende zeggen: ‘Van mij mogen ze best homo zijn, zolang ik het maar niet zie’. Voor een volledige acceptatie van homo’s is het aan voorvechters van homorechten de taak om mensen te overtuigen dat het niet vies is of iets soortgelijks. We moeten mensen overtuigen, maar nooit zeggen dat ze dat niet mogen denken. Dat gaat tegen elk principe van vrije meningsuiting in. En naar mijn mening mogen mensen prima wegkijken als ze twee homo’s zien zoenen, want hiermee gebruiken ze niks fysieks of verbaals tegen het stelletje. Toch denk ik wel dat we moeten proberen om mensen te laten wennen aan dit beeld, waardoor ze gaan denken: "Van mij mogen ze best homo zijn, ook als ik het zie". Hoe we dit gaan bereiken is dan wel een interessante discussie.

Is de Suitsupply een goede manier om mensen hun mening bij te laten stellen? Tegenstanders vinden van niet, omdat zij van mening zijn dat het op deze manier hun strot wordt ingeduwd. Hiermee ben ik het niet eens, om de volgende reden. Wil je een gelijke behandelingen van homo’s, dan moeten ook alledaagse dingen zoals reclame geëmancipeerd worden. Er zijn namelijk genoeg reclames waarin heterostellen intiem zijn en met elkaar zoenen. Denk aan de intieme reclames van Armani of juist de grappig bedoelde reclames van Specsavers.

Ik ben van mening dat Suitsupply een goede stap in de richting heeft gezet, maar er zijn denk ik ook andere – misschien betere – manieren om gelijkheid te bevorderen. Rolmodellen met verschillende (religieuze) achtergronden zouden kunnen helpen, maar ook goede voorlichtingen op basis- en middelbare scholen zou goed kunnen helpen om bepaalde vooroordelen of angsten te laten verdwijnen. En ook zou het wellicht goed zijn om daders van homo-geweld te laten praten met hun slachtoffers. Dit zou kunnen helpen op het gebied van zelfreflectie – ‘Wat heb ik gedaan?’ , maar ook aan acceptatie. Dat de daders zullen zien dat homo’s ook eersterangs burgers en mensen met gevoel zijn. Ook zou het prettig zijn om er achter te komen waarom mensen de bushokjes hebben besmeurd, zodat we ook deze drijfveren voor dit soort acties kunnen bestrijden.

Een mooi huidig voorbeeld waarin subtiel homo-emancipatie plaatsvindt is First Dates. Het datingprogramma waarin twee mensen die elkaar niet kennen op basis van voorkeuren een eerste date hebben. Hierin komen ook homo’s in voor, want ook deze mensen zijn op zoek zijn naar de liefde van hun leven. In het begin waarbij er nog maar kennis is gemaakt met één van de dates, valt het nauwelijks op dat het om een homo gaat - een uitzondering daargelaten. Omdat de meesten zo normaal overkomen denk ik dat dit ook een mooie manier is om bij te dragen aan de normalisering en de acceptatie van homo’s.

Al met al is het belangrijk dat we niet stil blijven staan met emancipatie, want er is nog veel werk aan de winkel. Het is goed van Suitsupply dat ze deze reclame hebben gelanceerd, omdat er zo weer veel landelijke aandacht is voor dit issue. Ik denk wel dat het heel belangrijk is om mensen die conservatiever op dit gebied zijn niet meteen een stempel ‘homofoob’ te geven, omdat je hiermee verontwaardiging onder deze groep creëert en geen begrip. Ga de dialoog aan, probeer deze mensen te overtuigen, maar respecteer ook een gedachte als ‘van mij mogen ze best homo zijn, zolang ik het maar niet zie’ te accepteren, want iedereen heeft recht op een vrije gedachte en helaas ook op gedachten waar ik het niet mee eens ben.